Κείμενο Συμβολής – Δεν είναι ουτοπία να διεκδικήσουμε το αδύνατο. Είναι το πλεονέκτημά μας – Γιώργος Σταμάτης

Δεν είναι ουτοπία να διεκδικήσουμε το αδύνατο. Είναι το πλεονέκτημά μας

Η εποχή μας είναι μεταβατική για τον ρόλο της Αριστεράς. Από ετών κόμμα διαμαρτυρίας, για να ακολουθήσουν η εκλογική νίκη, ο επώδυνος συμβιβασμός, η διακυβέρνηση, η ήττα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ιστορική ευθύνη να αναλάβει την ηγεσία του προοδευτικού χώρου. Αυτόν τον ρόλο δεν μπορούν να τον αναλάβουν ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε πολιτικοί σχηματισμοί με αναφορές στη γενιά του Πολυτεχνείου ούτε φυσικά το ΚΚΕ. Ενόψει του Συνεδρίου μας πρέπει να συζητηθούν βασικοί άξονες της ταυτότητάς μας. Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε σε μια δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης με τα θέλω της βάσης.
1. Μπορούμε να μιλάμε για Αριστερά χωρίς να κάνουμε λόγο για αναδιανομή πλούτου;
2. Σε τι συνίσταται ο όρος ριζοσπαστική; Είναι μια διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, με τρόπο ανάλογο, που έχει χρησιμοποιηθεί και από τον συντηρητικό χώρο (ΕΡΕ) επιδιώκοντας να υπογραμμίσει λαϊκές αναφορές; Είναι μια πολιτική ανατροπών λενινιστικής λογικής ή μια πολιτική ρωγμών μη εξουσιαστικής λογικής;
3. Θα περιοριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στον ρόλο κόμματος δικαιωμάτων; Η τοποθέτηση αυτή οδηγεί ή όχι στην πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου;
4. Θα αγωνιστούμε για την αριστεία χωρίς πτυχία, την αριστεία του μόχθου, που περιλαμβάνει εργαζόμενους χωρίς μεταπτυχιακά, χωρίς τίτλους, αλλά που διαθέτουν την πείρα, υπαλλήλους που έχουν προσφέρει ήδη πολλά και εξακολουθούν να προσφέρουν όχι για να πλουτίσουν, αλλά γιατί έχουν μια έμφυτη κοσμοαντίληψη προσφοράς με αντίτιμο την κοινωνική αναγνώριση;
5. Θα ακολουθήσουμε μια πολιτική με αυτοκαταστροφικά στοιχεία, μια πολιτική που θα δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να αυτονομηθεί έπειτα από μια αρχική ώθηση από την Πολιτεία ή θα ακολουθήσουμε την τακτική του δικομματισμού, που μετέτρεψε τους πολίτες της χώρας μας σε εξαρτώμενα από πολιτικά γραφεία όντα;
6. Θα ικανοποιήσουμε τις ανάγκες του ατόμου και διά του ατομικού τις κοινωνικές ανάγκες ή θα αναζητηθούν αποτυχημένες λύσεις του παρελθόντος μετατρέποντας το άτομο σε απρόσωπο συστατικό στοιχείο ενός κρατικοδίαιτου καπιταλισμού;
7. Παραδοσιακές αξίες (πατρίδα, θρησκεία κ.ο.κ.) θα ενσωματωθούν σε μια θεωρία αντίστασης στον διεθνισμό του κεφαλαίου και της ανθρώπινης εκμετάλλευσης ή θα απορρίπτονται δίχως συζήτηση ως στοιχεία που θεωρούνται ξένα ως προς την ταξική πάλη;
Η Αριστερά έχει την ιστορική ευθύνη να αντισταθεί σε αλλαγές που θα γκρεμίσουν όλα όσα έχουν κερδηθεί με αγώνες και θυσίες. Έχει την υποχρέωση και την ευθύνη να αντισταθεί στη μετατροπή της πολιτικής σε μια αδιάφορη κοινοβουλευτική διαδικασία, που απλώς θα νομιμοποιεί τα σχέδια της ελίτ. Το να διεκδικήσουμε το αδύνατο δεν είναι ουτοπία. Είναι το πλεονέκτημά μας.

Γιώργος Σταμάτης, μέλος Ο.Μ. Κέντρου Ιωαννίνων, μέλος Ν.Ε. Ιωαννίνων ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.